ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
Περσεφόνη, θυγατέρα τοῦ μεγάλου Διός, ἔλα μακάρια,
μοναδογένεια Θεά, καὶ δέξου τὶς εὐχαριστήριες προσφορές∙
τοῦ Πλούτωνος πολύτιμη σύντροφος, σεβάσμια, βιοδώτρια∙
σὺ ποὺ κατέχεις τὶς πύλες τοῦ Ἅδου μέσα στὰ βάθη τῆς γῆς,
Πραξιδίκη, καλλιπλόκαμη, τῆς Δηοῦς ἁγνὲ βλαστέ,
τῶν Εὐμενίδων γενέτειρα καὶ τῶν καταχθονίων βασίλισσα∙
Κόρη ποὺ ὁ Ζεὺς ἐτέκνωσε μὲ ἄρρητες γονές.
Μητέρα τοῦ πολύβροντου, πολύμορφου Εὐβουλέως,
τῶν Ὡρῶν συμπαίκτρια, φωσφόρα, λαμπρόμορφη,
σεμνή, παντοκράτειρα, Κόρη ποὺ βρίθεις ἀπὸ καρπούς,
καλόφεγγη, κερασφόρα, μόνη στοὺς θνητοὺς ποθητή,
ἐαρινή, ποὺ χαίρεσαι μὲ τὶς λιβαδογέννητες πνοές,
φανερώνοντας τὸ ἱερὸ δέμας σου μὲ τοὺς χλωρόκαρπους βλαστούς,
ποὺ μὲ ἁρπαγὴ ὁδηγήθηκες στὰ νυμφικὰ λέκτρα, τὰ φθινοπωρινά∙
ζωὴ καὶ θάνατος εἶσαι μόνη ἐσὺ γιὰ τοὺς πολύμοχθους θνητούς,
Φερσεφόνη∙ διότι φέρεις ἐσαεὶ καὶ τὰ πάντα φονεύεις.
Ἄκουσον, μακάρια Θεά, κι ἀνάπεμπε καρποὺς ἀπὸ τὴν γαῖα,
θάλλοντας ἀπὸ εἰρήνη καὶ ἠπιοθεραπευτικὴν ὑγεία,
καὶ μετὰ ἀπὸ ἕναν πλήρη βίο, ὡραῖο γῆρας νὰ κατάγεις
πρὸς τὸν χῶρο σου, ἄνασσα, καὶ τὸν παντοδύναμο Πλούτωνα.-
Ὀρφεύς, 88 Ἱεροὶ Ὕμνοι τῆς Ἑλληνικῆς Θρησκείας. Σύγχρονη ἀπόδοση: Ἰαλυσσός. Ἐκδόσεις ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ, Ἀθήνα 2013.