Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ
 |
| Η Ψυχή |
«πρὸς δὴ τοῦτο ἔχω περὶ τοῦ δικαιοπραγεῖν διαμφισβητῆσαι, ὡς οὐχ ὁ αὐτὸς ὅρος ἡμῖν τε φαίνεται περὶ αὐτοῦ καὶ τοῖς θεοῖς. ᾿Αλλ’ ἡμεῖς μὲν ἅτε δὴ ἐπὶ τὸ βραχύτατον ἀποβλέποντες τὰ παρόντα πράγματα ἐπισκοποῦμεν καὶ τὸν ἐν ποσὶ βίον, τίς τέ ἐστι καὶ ὅπως γίγνεται·
οἱ μέντοι κρείττονες ἡμῶν ὅλην τὴν ζωὴν τῆς ψυχῆς καὶ τοὺς προτέρους αὐτῆς βίους πάντας ἐπίστανται, καὶ εἴ τινα δὴ τιμωρίαν ἐπάγουσιν ἐκ παρακλήσεως τῶν καλούντων, οὐκ ἔξω τῆς δίκης ταύτην ἐπιφέρουσιν, ἀλλὰ στοχαζόμενοι τῶν ἐν προτέροις βίοις ἁμαρτημάτων τῆς ψυχῆς τῶν πασχόντων·
ἅπερ οἱ ἄνθρωποι οὐχ ὁρῶντες νομίζουσιν αὐτοὺς ἀδίκως περιπίπτειν ταῖς συμφοραῖς αἷς πάσχουσιν»
«Για την εκτέλεση των δίκαιων πράξεων δεν έχουμε τον ίδιο ορισμό εμείς και οι θεοί. Εμείς επειδή βλέπουμε σε μικρή έκταση, παρατηρούμε τα πράγματα που υπάρχουν τώρα και την ζωή που έχουμε μπροστά μας ποιά είναι και πως εξελίσσεται.
Οι ανώτεροι όμως από εμάς γνωρίζουν ολόκληρη την ζωή της ψυχής και όλες τις προηγούμενες ζωές της και αν στέλνουν κάποια τιμωρία, μετά από παράκληση αυτών που τους επικαλούνται, την επιφέρουν όχι έξω από την δικαιοσύνη, αλλά λαμβάνοντας υπ’όψιν τους τα αμαρτήματα της ψυχής αυτών που τις υφίστανται, αμαρτήματα που διέπραξαν στις προηγούμενες ζωές τους.
Επειδή οι άνθρωποι δεν τα βλέπουν αυτά, νομίζουν ότι πέφτουν άδικα στις συμφορές τις οποίες υψίστανται»
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ - ΠΕΡΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ IV 4
οἱ μέντοι κρείττονες ἡμῶν ὅλην τὴν ζωὴν τῆς ψυχῆς καὶ τοὺς προτέρους αὐτῆς βίους πάντας ἐπίστανται, καὶ εἴ τινα δὴ τιμωρίαν ἐπάγουσιν ἐκ παρακλήσεως τῶν καλούντων, οὐκ ἔξω τῆς δίκης ταύτην ἐπιφέρουσιν, ἀλλὰ στοχαζόμενοι τῶν ἐν προτέροις βίοις ἁμαρτημάτων τῆς ψυχῆς τῶν πασχόντων·
ἅπερ οἱ ἄνθρωποι οὐχ ὁρῶντες νομίζουσιν αὐτοὺς ἀδίκως περιπίπτειν ταῖς συμφοραῖς αἷς πάσχουσιν»
«Για την εκτέλεση των δίκαιων πράξεων δεν έχουμε τον ίδιο ορισμό εμείς και οι θεοί. Εμείς επειδή βλέπουμε σε μικρή έκταση, παρατηρούμε τα πράγματα που υπάρχουν τώρα και την ζωή που έχουμε μπροστά μας ποιά είναι και πως εξελίσσεται.
Οι ανώτεροι όμως από εμάς γνωρίζουν ολόκληρη την ζωή της ψυχής και όλες τις προηγούμενες ζωές της και αν στέλνουν κάποια τιμωρία, μετά από παράκληση αυτών που τους επικαλούνται, την επιφέρουν όχι έξω από την δικαιοσύνη, αλλά λαμβάνοντας υπ’όψιν τους τα αμαρτήματα της ψυχής αυτών που τις υφίστανται, αμαρτήματα που διέπραξαν στις προηγούμενες ζωές τους.
Επειδή οι άνθρωποι δεν τα βλέπουν αυτά, νομίζουν ότι πέφτουν άδικα στις συμφορές τις οποίες υψίστανται»
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ - ΠΕΡΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ IV 4
