Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Η ΘΕΑ ΗΡΑ

1864,William-Adolphe Bouguereau


Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ

Η παράδοσις αναφέρει ότι όταν ο Κρόνος ανέλαβε την κυριαρχίαν εκ του πατρός του Ουρανού, έλαβε την προφητείαν ότι ένα εκ των τέκνων του θα τον εξεθρόνιζε. Κατόπιν αυτού ο Κρόνος κατάπινε τα τέκνα του, μεταξύ των οποίων και την Ήρα. Ο μόνος εκ των τέκνων της Ρέας ο οποίος απέφυγε την κατάποσιν ήταν ο Ζευς. Σχετικώς, η παράδοσις αναφέρει ότι όταν η Ρέα εγέννησε κρυφά τον Δια, πλησίον της πόλεως Λύκτο της Κρήτης εντός ενός σπηλαίου εις την απάτητη κορυφή του όρους Ίδη, τον απέκρυψε από τον Κρόνο και δια να τον εξαπατήσει του έδωσε αντί του βρέφους έναν λίθο περιτυλιγμένον με σπάργανα. Ο Κρόνος κατάπιε τον λίθον αλλά γρήγορα εννόησε την εξαπάτησίν του και προσεπάθησε να ανεύρει τον Δία άνευ όμως αποτελέσματος.
Γέννησις και παιδικά χρόνια της Ήρας Η Ήρα είναι θυγάτηρ του Κρόνου και της Ρέας, συνεπώς είναι τιτανίς, αδελφή του Διός και η τέλεια σύζυγος αυτού. Οι σχετικοί με τα παιδικά χρόνια και τη νεότητα της Ήρας μύθοι αφηγούνται ότι την Ήρα την ανέθρεψαν ο Ωκεανός και η Τηθύς και κατ’ άλλους ότι πέρασε τα πρώτα έτη αυτής εις την Σάμον, εις την Στυμφαλίαν και εις την Εύβοιαν. Οι Σάμιοι ισχυρίζονται ότι η Ήρα είχε γεννηθεί εις την νήσον των, εις τας όχθας του πόταμου Ίμβράσου, κάτωθεν μιας Ιτιάς η οποία, ως και η Βαλανιδιά, ήταν ιερά δέντρα εις την Ελλάδα. Εις την Στυμφαλία λάτρευαν την Ήρα με τριπλό συμβολισμό, ως κόρη, επειδή είχε μεγαλώσει εις την Στυμφαλία, ως γυναίκα επειδή είχε γίνει εκεί σύζυγος του Διός και ως εν χηρεία ευρισκομένη επειδή, δια άγνωστο λόγο είχε εγκαταλείψει τον Δία και είχε καταφύγει εκ νέου εις την Στυμφαλία επί τι διάστημα.
Τιτανομαχία Όταν ανδρώθηκε ο Ζευς, επακολούθησεν κραταιός αγών μεταξύ αυτού και του Κρόνου κατά τον οποίον επεκράτησεν ο Ζευς ενώ ο Κρόνος εξέμεσε τα τέκνα του δια ειδικού υγρού το οποίον του έδωσε η Μήτις. Άπαντα τα αδέλφια του Διός, μετά την απελευθέρωσίν τους πήραν το μέρος του εις την τιτανομαχίαν η οποία επηκολούθησεν και κατά την οποίαν οι Ολύμπιοι Θεοί κατενίκησαν τους Τιτάνας, τους οποίους περιόρισαν εις τα Τάρταρα. Δεν αναφέρωμεν λεπτομερείας της τιτανομαχίας διότι, εν προκειμένω, δεν έχουν ιδιαιτέραν σημασίαν.
Η ένωσις της Ήρας μετά του Διός. Όταν ο Ζευς έφθασε εις νεανικήν ηλικίαν περιηγείτο μεταμορφωμένος διάφορα μέρη του κόσμου. Εις την Σάμο είδε την Ήρα να λούζεται εις τον Παρθένιον ποταμό, (όστις έλαβεν το όνομά του από την παρθενικότητα αυτής) και την ερωτεύθηκε. Τότε μετα­μορφώθηκε εις το πτηνόν Κόκκυγα (κούκον) και κάθισε εις τα γόνατα της. Ενώ δε εκείνη τον κάλυψεν δια να τον θερμάνη, ο Ζευς έλαβε την πρα­γματικήν του μορφήν και ενώθηκε μετ’ αυτής, αφού της υποσχέθηκε να την καταστήση νόμιμη σύζυγο του, όταν θα εβασίλευε. Όταν ο Ζευς εγένετο κυρίαρχος του Ολύμπου εκήρυξεν την Ήρα τέλειαν, νόμιμον και μοναδικήν σύζυγον αυτού. Το πρώτο τέκνον της Ήρας μετά του Διός ήτο οΉφαιστος τον οποίον απέκτησεν πριν ο Ζευς την κήρυξη νόμιμο και τελεία σύζυγο. Κατ’ άλλην εκδοχήν ο Ήφαιστος εγεννήθη μόνον εκ της Ήρας άνευ συνουσίας ανδρός δι’ ο ωνομάζετο και Απάτωρ. Το δεύτερον τέκνον της Ήρας μετά του Διός ήτο ο Άρης τον οποίον απέκτησεν μετά την κήρυξη αυτής ως τελείας και νομίμου συζύγου. Κατ’ άλλην εκδοχήν ο Άρης εγεννήθη μόνον εκ της Ήρας διότι αύτη ζηλοτυπούσα δια την γέννησιν της Αθηνάς μόνον εκ του Διός άνευ γυναικός έλαβεν από την ανθούσαν άνθος, το ωσφράνθει και συνέλαβε άνευ ανδρός τον Άρην, δι’ ό και ο Άρης ωνομάζετο Απάτωρ όπως κατ’ αντιστοιχίαν η θεά Αθηνά ωνομάζετο Αμήτωρ. Έτερον τέκνον της Ήρας μετά του Διός ήτο η Ήβη ήτις κατ’ άλλην εκδοχήν εγεννήθη εκ της Ήρας άνευ συνουσίας ανδρός όταν μετέχουσα εις γεύμα του Θεού Απόλλωνος έφαγε άγρια μαρούλια. Η Ήβη εκπροσωπεί την αιώνιαν νεότητα δι ό και προσέφερε εις τους θεούς την αμβροσία, η οποία, μεταξύ των άλλων, τους χαρίζει την αιωνίαν νεότητα. Επίσης η Ήβη μετείχεν, ομού μετά των Ώρών, της Αρμονίας, της Αφροδίτης και της Αρτέμιδος της ορχηστικής ομάδος υπό τους ήχους της λύρας του Θεού Απόλλωνος προς τιμήν των λοιπών Ολύμπιων Θεών. Η Ήβη συνετέλεσεν εις την συμφιλίωσιν της Ήρας μετά του Ηρακλἐως τον οποίον ενυμφαίφθη όταν εγένετο δεκτός εις τον Όλυμπο. Από την ένωσιν αυτήν εγεννή­θησαν ο Αλεξιάρης  κι ο Ανίκητος. Αδελφή της Ήβης είναι η Ειλείθυια, η οποία προστατεύει τας εγκύους εκ των ωδινών των τοκετών και συμμετέχει εις πολύ σημαντικάς τοιαύτας περιπτώσεις διευκολύνουσα αυτούς όπως εις την περίπτωσιν της γεννήσεως του υιού του Διός Ηρακλέους από την Αλκμήνη, την γέννησιν της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος από την Λητώ κλπ των οποίων η λεπτομερής αναφορά δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Η θέσις της Θεάς Ήρας εις τον Όλυμπον Η Θεά Ήρα είναι η μεγάλη θήλεια θεότης και η άνασσα του Ολύμπου, του οποίου ο Ζευς είναι, αντιστοίχως, ο μεγάλος άρρην Θεός και, συνεπώς, η Ήρα δεν δύναται ει μη να είναι η σύζυγος του Διός και συμβασιλεύει μετά του Θεού Διός. Αύτη τη βοηθεία του Βορρέα εξαπολύει ορμητικάς πνοάς αι οποίαι αναστατώνουν την θάλασσα και γενικώς εκδηλώνει αναλόγους ιδιότητας μετά του Διός όμως αναφερομένας εις την υλικήν ουσίαν της Φύσεως. Τέλος η παράδοσις αναφέρει ότι ο Ζεύς προσελκύετο από διαφόρους παρθένας και η Ήρα, προκειμένου να επιτυγχάνει την μετ’ αυτού ένωσιν, ελούετο εις τον παρθένιον ποταμόν και ούτω ανακτούσε την παρθενικότητά της.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Στην ελληνική μυθολογία η Ήρα ήταν αδερφή και σύζυγος του Δία, κόρη του Κρόνου και της Ρέας. Ήταν η θεά του γάμου και προστάτιδα των γυναικών. Ζήλευε τον άνδρα της Δία για τις απιστίες του προς αυτήν και πολλές φορές εκδικήθηκε τις γυναίκες με τις οποίες την απατούσε ο Δίας.
Η γέννηση της Ήρας Η γέννηση της βασίλισσας των θεών τοποθετείται σε διάφορα σημεία. Μερικά από αυτά είναι η Σάμος ή η Στυμφαλία ή η Εύβοια. Η μοίρα της δεν ήταν διαφορετική από αυτή των αδερφών της. Ο Κρόνος την κατάπιε, προσπαθώντας να πολεμήσει τη μοίρα του, καθώς η Γαία και ο Ουρανός του είχαν προφητεύσει πως ένας απόγονός του θα διεκδικούσε την εξουσία. Μόνο όταν η Ρέα κατόρθωσε, με τέχνασμα, να ξεγελάσει τον Κρόνο, τότε η Ήρα, μαζί με τα υπόλοιπα αδέρφια της, ξαναείδε το φως.
Ο γάμος Ηρας – Διός Μετά την εκθρόνιση του Κρόνου, ο Δίας τη ζήτησε σε γάμο. Εκείνη αρνήθηκε. Τρελός από έρωτα για την αδερφή του, ο Δίας δεν παραιτήθηκε από τους σκοπούς του. Μια βροχερή, χειμωνιάτικη μέρα, καθώς η θεά περπατούσε στο δάσος, ο Δίας μεταμορφώθηκε σε κούκο και έπεσε στα πόδια της ανυποψίαστης Ήρας. Η θεά λυπήθηκε το μισοπαγωμένο πλασματάκι. Έσκυψε, το πήρε στην αγκαλιά της, το χάιδεψε και το ζέστανε στους παρθενικούς της κόρφους. Τότε ο βασιλιάς των θεών πήρε την πραγματική του μορφή. Επιβλητικός και πανίσχυρος εξουδετέρωσε και τις τελευταίες αντιστάσεις της θεάς. Η Ήρα νικήθηκε, υποτάχτηκε, έγινε για πάντα δική του, αφού πρώτα εξασφάλισε «υπόσχεση γάμου». Κατα μία εκδοχή ο μύθος της ένωσης του Δία και της Ήρας συμβόλιζε την ένωση της καθαροτητας του Ουρανού (εκφραστής του ο Δίας) με τον Αέρα, στοιχείο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, που εκφραστής του ήταν η Ήρα. Από το γάμο της Ήρας και του Δία γεννήθηκαν ο Άρης,η Ήβη και η Ειλείθυια. Σύμφωνα με τον Όμηρο γεννήθηκε και ο Ήφαιστος, ενώ κατα τον Ησίοδο η Ήρα γέννησε μόνη της τον Ήφαιστο, χωρίς τη συμμετοχή του Δία. Συχνά η Ήρα περιγραφόταν ή απεικονιζόταν κρατώντας κάποιο σκήπτρο ως σύμβολο κυριαρχίας ή έχοντας στα χέρια τηςρόδι (σύμβολο γονιμότητας). Άλλα γνωστά σύμβολα της Ήρας ηταν το παγώνι, ο κούκος που συμβόλιζε τον ερχομό της άνοιξης και διάφορα λουλούδια και φυτά που συμβόλιζαν την ευλογία της φύσης.
Γιορτές προς τιμήν της Ήρας Προς τιμήν της Ήρας γίνονταν γιορτές σε πολλές πόλεις της αρχαίας Ελλάδας και ονομάζονταν Ηραία. Τα λαμπρότερα Ηραία γίνονταν στο Άργος, τη Σάμο και την Ολυμπία.
Ναοί προς τιμήν της Ήρας Οι ναοί προς τιμήν της Ήρας είχαν το όνομα Ηραίον. Το πιο σημαντικό Ηραίον στον Ελλαδικό χώρο είναι το Ηραίον της Σάμου.
Απόγονοι της Ήρας Απόγονοι της Ήρας ήταν οι Κάδμειοι (αναμεσά τους ο θεός Διόνυσος), οι Πελοπίδες (ο Αγαμέμνονας, ο Μενέλαος, ο Θησέας, ο Αίγισθος, ο Ορέστης, η Ηλέκτρα, η Ιφιγένεια, ο Αμφιτρύωνας, η Αλκμήνη, ο Ευρυσθέας, ο Ιόλαος, ο Ηρακλής) οι Θεστιάδες (η Αλθαία, η Λήδα, ο Μελέαγρος, η Δηιάνειρα, οι Διόσκουροι, η Ελένη, ο Αμφιάραος), ο Ασκληπιός, οι Παλικοί, ο Αιγέας και ο ληστής Περιφήτης.
Λοιπά θέματα Με το όνομα της Ήρας αναφέρονται δύο αστεροειδείς, ο 3 Ήρα (3 Juno) (που για την ακρίβεια ονομάσθηκε από τη ρωμαϊκή θεότητα Γιούνο, αντίστοιχη της Ήρας στη ρωμαϊκή μυθολογία, και ανακαλύφθηκε το 1804) και ο 103 Ήρα (103 Hera), που ανακαλύφθηκε το 1868.
ΠΗΓΗ Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%89%CF%81%CE%B1

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Ομηρικός Ύμνος Ήρας





Ορφικός Ύμνος Ήρας


Καθισμένη σε γαλάζιους κόλπους, αερόμορφε συ Ηρα 
πού είσαι βασίλισσα των πάντων, μακαριά σύζυγος του Διός, 
και παρέχεις (προσφέρεις) εις τους ανθρώπους ήπιες αύρες, πού τρέφουν τας ψυχάς. 
είσαι μητέρα των βροχών, τροφός των ανέμων, έχεις γεννήσει τα πάντα.
διότι χωρίς εσένα κανένα γενικώς πλάσμα δεν γνωρίζει την φύσιν της ζωής 
διότι συμμετέχεις εις όλα συγκερασμένη με τον σεβαστόν αέρα. 
διότι μόνη εσύ είσαι κυρίαρχος όλων καί όλων είσαι βασίλισσα 
καί με αέρινες ορμητικές κινήσεις τινάσσεσαι (λούζεσαι) εις τα νερά. 
Αλλά συ ή μακαρία θεά πού έχεις πολλά ονόματα καί είσαι ή βασίλισσα πάντων.
είθε να μας έλθης ευμενής με ωραίο χαρούμενο πρόσωπο.

Κυανέοις κόλποισιν ἐνημένη, ἀερόμορφε, ῞
Ηρα παμβασίλεια, Διὸς σύλλεκτρε μάκαιρα, 
ψυχοτρόφους αὔρας θνητοῖς παρέχουσα προσηνεῖς, 
ὄμβρων μὲν μήτηρ, ἀνέμων τροφέ, παντογένεθλε· 
χωρὶς γὰρ σέθεν οὐδὲν ὅλως ζωῆς φύσιν ἔγνω· 
κοινωνεῖς γὰρ ἅπασι κεκραμένη ἠέρι σεμνῶι· 
πάντων γὰρ κρατέεις μούνη πάντεσσί 
τ᾽ ἀνάσσεις ἠερίοις ῥοίζοισι τινασσομένη κατὰ χεῦμα. 
ἀλλά, μάκαιρα θεά, πολυώνυμε, παμβασίλεια, 
ἔλθοις εὐμενέουσα καλῶι γήθοντι προσώπωι.

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Ο ΙΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΗΡΑΣ και Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ

Ζευς και Ήρα
Από σήμερα το βράδυ μπαίνουμε στον Υδροχόο του οποίου κυριάρχος θεός είναι η Ήρα, η οποία είναι και προστάτης του γάμου, για αυτό και ο μήνας αυτός εκαλείτο Γαμηλιών, συνηθίζετο δε οι γάμοι να τελούνται τον μήνα αυτόν.

Μιας και είμαστε στον μήνα Γαμηλιώνα και βρισκόμαστε στην κυριαρχία της Ηρας ( 21-1 έως 20-2 ) είναι επίκαιρο να ασχοληθούμε με ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό θέμα, τον Ιερό Γάμο Διός και Ηρας, ο οποίος ετιμάτο αυτόν τον μήνα.

Κατ'αρχήν πρέπει να θυμηθούμε ότι στην νοερή τάξη, που είναι επταδική, υπάρχει η πατρική τριάδα Κρόνος-Ρέα-Ζεύς, η φρουρητική τριάδα των Κουρητών και η έβδομη άρρητη μονάδα, η οποία έχει σχέση με τις αποτομές που αναφέρονται στην Μυθολογία μας.

Ας εστιαστούμε στην Ρέα, η οποία είναι το ενδιάμεσο μέλος της πατρικής τριάδας, στην οποία βρίσκεται η πηγή των ψυχών, στην οποία ο Πλάτων στον Τίμαιο αναφέρεται ως Κρατήρα και την οποία οι θεολόγοι έχουν ονομάσει Ηρα.

Η Ηρα είναι η νόμιμη σύζυγος του Διός, ενώ η Δήμητρα και η Κόρη θεωρούνται παράνομες.

Οπως μας αναφέρει ο Πρόκλος : "Τούτη λοιπόν η θεά παράγει αφ' εαυτής μαζί με τον δημιουργό και πατέρα, όλα τα γένη των ψυχών, τα υπερκόσμια και τα εγκόσμια, τα ουράνια και τα υποσελήνια, τα θεικά και τα αγγελικά και τα δαιμονικά και τα μεριστά"

Ο δε Ομηρος μας αναφέρει ότι "Στου μεγάλου Δία την αγκαλιά κοιμάσαι"(Ιλιάδα Ξ 213), υπονοώντας ότι περιέχεται σε αυτόν και ότι "κανένας άλλος θεός δεν γνωρίζει τον νου μου πριν από την Ηρα¨(Ιλιάδα Α 547), υπονοώντας ότι στην νόηση του Δία πρώτη μετέχει η Ηρα.

"Χάρη λοιπόν στην άφραστη τούτη επαφή των θεών, ο κόσμος μετέχει στις νοερές ψυχές, και έλαβαν υπόσταση οι νόες που εποχούνται των ψυχών και μαζί με αυτές πληρούν την συνολική δημιουργία"

Ο αέρας είναι σύμβολο της ψυχής (όπως η φωτιά είναι εικόνα του νού, το νερό της κοσμοτρόφου φύσης και η γη εικόνα του σώματος) για αυτό και η Ηρα καλείται αερόμορφη, μιας και είναι η πηγή των ψυχών. Ο δε Σωκράτης στον Κρατύλο αναφέρει ότι αν επαναλάβουμε πολλές φορές το όνομα της θεάς , προκύπτει η λέξη "αήρ".

Η Ηρα πραγματοποιεί την κίνηση και την εξέλιξη των ορατών ειδών, για αυτό άλλοτε αποστέλλει μανία ( όπως στην περίπτωση της Ιούς ) και άλλοτε επιτάσσει άθλους ( όπως στην περίπτωση του Ηρακλή ). Είναι αιτία της ψυχικής ζωής και δημιουργεί μαζί με τον δημιουργό τον σύμπαντα κόσμο και γεννά την ψυχική ουσία.

Οι θεολόγοι ονόμασαν Γάμο και τοκετούς θεών τις ομονοητικές επικοινωνίες των γεννήσεων μέσα στους θεούς, κατά τους οποίους γίνεται η ανάμειξη των δημιουργικών αγωγών με ζωογονικούς. Αποκαλούν δηλαδή με μυστικό τρόπο την σύμφυτη σύζευξη και επικοινωνία των θεικών αιτίων, γάμο.

Ανάλογα με τα ζεύγη των θεών που αναμιγνύονται έχουμε διαφορετικό αποτέλεσμα κατά την ανάμειξη, όπως για παράδειγμα μεταξύ θεών της ίδιας βαθμίδας ( Ηρα-Ζευς, Ουρανός-Γή, Κρόνος-Ρέα), κατώτερου (Δία) προς ανώτερο (Δήμητρα) και ανώτερου (Δία) προς κατώτερο (Κόρη).

Δεν έχει νόημα γάμος σε όσα είναι ενωμένα στον μέγιστο βαθμό (παραδείγματος χάριν μεταξύ Φάνητος και Νύχτας ), για αυτό και ο Θεολόγος αποκαλεί την Γη "πρώτη νύφη" και την ένωση της με τον Ουρανό "πρώτο γάμο".

Μας αποκαλύπτει δε ο Πρόκλος : "Και φαίνεται ότι για τους λόγους αυτούς ο γάμος ταιριάζει στον εδώ ουρανό και στην εδώ γη, στον βαθμό που απεικονίζουν εκείνον τον Ουρανό και εκείνη την γη. Αυτό ασφαλώς γνώριζαν και οι θεσμοί των Αθηναίων και όριζαν να εορτάζουν τους γάμους του Ουρανού και της Γης και, έχοντας αυτούς τους θεούς υπόψη τους, κατά τις Ελευσίνιες τελετές κοίταζαν ψηλά στον ουρανό και φώναζαν "ΥΕ" (βρέχε) και χαμηλά στην γη και φώναζαν "ΚΥΕ" (γέννα), επειδή γνώριζαν ότι τα πάντα έχουν τη γέννηση τους από αυτούς σαν πατέρα και μητέρα"

Ετσι λοιπόν ανάλογα με το ποιό είναι το ζεύγος στον γάμο, προκύπτει και διαφορετικό αποτέλεσμα.

Τι όμως προκύπτει βασικά από τον Ιερό Γάμο Διός και Ηρας, και γιατί ετιμάτο ιδιαιτέρως ;

Κατ'αρχήν ας θυμηθούμε ότι υπάρχουν δύο αρχές οι οποίες διατρέχουν όλο το σύμπαν, το πέρας και το άπειρο. Το πέρας είναι αίτιο της ύπαρξης των θεών, το δε πέρας είναι η γονιμοποιός δύναμη. Στις άρρενες θεότητες επικρατεί το πέρας, στις δε θήλειες το άπειρο.

"Γιατί και από τους ίδιους τους θεούς, άλλοι ανήκουν στην συστοιχία του πέρατος και άλλοι στην συστοιχία του απείρου."

Σε οντικό επίπεδο δε, επειδή το Ον αποτελείται και αυτό από τις δύο αρχές, ανάλογα με το ποιά αρχή επικρατεί προκύπτει και διαφορετικού τύπου ουσία.

Ετσι : "Η ουσία αποτελείται από πέρας και άπειρο, όταν το πέρας επικρατεί στο άπειρο δημιουργεί την αμέριστη ουσία, όταν επικρατεί το άπειρο στο πέρας δημιουργεί την μεριστή ουσία, ενώ όταν τα δύο αυτά ισορροπούν δημιουργούν την μεσαία......"

"Αυτή την θεότητα ο Ορφέας αποκαλεί "ισότιμη" με τον δημιουργό και την συνδέει μαζί του, και αφού την συνδέσει, την κάνει μια μητέρα όλων όσων πατέρας είναι ο Δίας" μας τονίζει ο Πρόκλος.

"Διότι κάθε ψυχή πρόσφατα γεννημένη από την αυλή του Δία κατεβαίνει στον κόσμο της Γέννησης, εξ ου και Πατέρας Ανθρώπων και Θεών ο Δίας"

Τι λοιπόν συνάγουμε από τα παραπάνω ;

- Η Ηρα, ούσα θήλεια θεότητα ανήκει στην συστοιχία του απείρου.

- Ο Ζευς, οντας άρρην, ανήκει στην συστοιχία του πέρατος.

- Η Ηρα είναι ισότιμη με τον Δία, άρα όπου δρά μαζί του, τα κοινά τους δημιουργήματα θα έχουν εξισορρόπηση πέρατος και απείρου.

- Η ουσία η οποία έχει εξισορροπημένα το πέρας και το άπειρο είναι η μεσαία ουσία.

- Η μεσαία ουσία είναι αυτή που βρίσκεται μεταξύ της αμερίστου και της μεριστής.

- Η ουσία που βρίσκεται μεταξύ της αμερίστου και της μεριστής είναι η ψυχή, όπως μας λέει στο 35α του Τιμαίου ο Πλάτων.

Αρα ο ιερός γάμος Διός και Ηρας δημιουργεί την ψυχική ουσία, δηλαδή εορτάζοντες τον Ιερό Γάμο του Διός και της Ηρας τιμούμε τους θείους γονείς μας οι οποίοι δημιούργησαν τις ψυχές μας.

( βλέπε σχετικά Πρόκλος-Σχόλια στον Τίμαιο Β 441.3, Γ 137.24, Ε 176.15, 191.15, 248-249, Στοιχεία Θεολογίας 150-159, Σχόλια στον Κρατύλο 94.8, 169-170, Πλατωνική Θεολογία Γ 40.4, Ε 9.4, Σχόλια στον Παρμενίδη 775.2, 779.20 ) 

Zeus and Hera - Annibale Carracci

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: 

Οι ψυχές μας έχουν ισορροπία πέρατος και απείρου και για αυτό τον λόγο 

βρίσκονται μεταξύ της αμέριστης και της μεριστής ουσίας.

(Και για λόγους που δεν είναι της παρούσης, αυτός είναι και ο λόγος που οι ψυχές μας 

είναι αιώνιες και άφθαρτες)

Δηλαδή : Αμέριστη Ουσία-Ψυχική Ουσία-Μεριστή Ουσία

(Θυμίσου τις υποστάσεις : Νους-Ψυχή-Φύσεις-Σώματα)

Η Αμέριστη ουσία είναι ο Νους και η μεριστή είναι η αμέριστη ουσία που "κόπηκε" (εξ ου 

και μεριστή) τρόπον τινά σε κομμάτια και έφτιαξε τον αισθητό κόσμο. 

Δηλαδή η ΜΙΑ ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ, ούσα ένα συνεχές στον υπερ-αισθητό κόσμο, κόβεται σε 

κομμάτια από τους μερικούς δημιουργούς για να φτιαχτεί ο αισθητός κόσμος.

Για να υπάρχει δε σύνδεση των δύο αυτών ουσιιών ο Δημιουργός Ζευς έφτιαξε με μια 

συγκεκριμένη διαδικασία που αναφέρεται στον Τίμαιο μια ενδιάμεση ουσία, που είναι η 

μεσαία ουσία που αναφέρεται από τον Πρόκλο, δηλαδή την Ψυχή.

Φαντάσου ότι έχεις ένα ρολό ύφασμα (~αμέριστη ουσία) και ο ράφτης (~ Μερικοί 

Δημιουργοί) τον κόβει σε κομμάτια για να φτιάξει το ταγιέρ σου (~ μεριστή ουσία)


**********

Η ψυχή δεν είναι διφυής.

Είναι μια ουσία η οποία προκύπτει δια προόδου της θείας ουσίας και βρίσκεται στο αμέσως 

επόμενο επίπεδο από τον νού.

Σε αυτή ισορροπεί το πέρας με το άπειρον των θεών- που είναι αρμόδιοι για αυτή την 

υπόσταση - τα οποία είναι αρχές. Πολύ απλοϊκά είναι έλξη και άπωση.

Οι θεοί σαν υπερούσιοι δεν είναι ουσίες, απλώς το ενέργημα τους που είναι το τρίτο μέρος 

της τριαδικής υπόστασης τους είναι η ουσία.

Ο Πλάτων αναφέρει την δομή των θεών με την τριάδα πέρας-άπειρο-μικτό στον Φίληβο.

Έτσι οι θεοί έχουν και πέρας και άπειρο. Όταν υπερτερεί το πέρας τότε λέμε ότι ανήκουν 

στην συστοιχία του πέρατος και όταν υπερτερεί το άπειρο λέμε ότι ανήκουν στην 

συστοιχία του απείρου.

Η ψυχή σαν ουσία είναι μεταξύ της νοερής ουσίας=συνεχής ουσία και της ουσίας του 

αισθητού κόσμου=μεριστή= ουσία που ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ από την συνεχή.

Η μεριστή, όπως λέει και το όνομα της, είναι η θεία ουσία που έχει μεριστεί/κομματιαστεί.

Όπως είναι σαφές από το 35α του Τιμαίου η ψυχή είναι ΑΝΑΜΕΣΑ στις λεγόμενες συνεχή 

και μεριστή.

Για να γίνει κατανοητό, ένα πολύ απλοϊκό παράδειγμα είναι να θεωρήσουμε την συνεχή 

σαν τον 3ο όροφο ενός κτηρίου, την ψυχική ουσία σαν τον 2ο όροφο και την μεριστή σαν 

τον 1ο όροφο του κτηρίου.


ΟΡΦΙΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...