Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Ύμνος προς τον θείον Ήλιο

 

Επάκουσον, Βασιλεύ του πνευματικού πυρός ακα­τά­βλητε των χρυσών ηνίων.
Επάκουσόν με χο­ρηγέ  του φωτός, κυρίαρχε της πηγής εξ ης ρέει η ζωή.
Συ εκ του ύψους του κόσμου των πλα­νητών διοχετεύ­εις πο­τα­μούς θείας αρμονίας, επάκουσόν με.
Κατέ­χον ύπερ­θεν του αιθέρος τον κεντρικόν θρόνον και έχων ως όψιν τον φωτεινό  κύκλο, όστις  είναι η καρδιά του κόσμου, πληροίς το παν δυνά­μεως, ικα­νής ώστε να αφυπνίσει εκ του λη­θάργου  τον αν­θρώπινο νουν. 
Η αταξία των αντιμαχομένων στοι­χείων τερ­ματίζεται άμα τη Ση λάμψει, ω υιέ του Πα­τρός ου το όνομα παραμένει άφα­τον. Ο χορός των αδέ­καστων μοιρών Σε υπακούει. Τη Ση επινεύσει εκεί­ναι μεταστρέ­φουν τους μεγαλοπρεπείς ιστούς της ει­μαρ­μένης διότι Συ Βασι­λεύς είσαι εις το υπερπέραν και Συ κυριαρχείς  πάσης δυνά­μεως ύπερθεν ημών.
Ω βέλ­τι­στε των Θεών, πνεύμα ευδαίμον, στεφό­μενο υπό των φλο­γών, εικών του δημιουργού των πάντων, ω συ ο εποπτεύων την άνοδο και την λύτρωσιν των ψυχών, επάκουσόν με και αποκαθάρουν με πά­σης ανο­μίας.
Λύτρωσόν με των κατα­δυναστευό­ντων με παθών. Απάλλαξόν με της τιμωρίας.
Εξιλέωσόν με ενώπιον της υπέρτατης Δικαιο­σύνης ης το ταχύ βλέμμα δια­περνά τα πάντα.
Μετάδος  εις το πνεύμα μου διαύγεια και ευδαι­μονία και εις τον οργανισμό μου το δώρο της  υγείας.
Οδήγησόν με προς την δόξα.
Μετάδος μου την ικανότητα να υπηρετώ τας Μούσας.
Και εάν, ότε αι Μοίραι κλώθουσι τους ιστούς, η στροφή των άστρων επιφέρει ημίν δυστυ­χία, απομάκρυνον αυτήν αφ’ ημών τη ακατα­βλήτω σου δυνάμει.

Η Χειμερινή Τροπή του Ηλίου

Pellegrini-Apollo

Χειμερινή τροπή του Ηλίου­ έχουμε την 22α Δεκεμβρίου. Κατά την ημερομηνία αυτήν ο Ήλιος εισέρχεται στον αστερι­σμό του Αιγόκερω και έτσι εισερχόμα­στε  αστρονο­μικά στην εποχή του χειμώνα.


Τι συμβολίζει η ­χειμερινή τροπή του ηλίου

Η ­χειμερινή τροπή του ηλίου συμβολίζει στο πνευματικό επίπεδο την ανθρώ­πινη ψυχή η οποία έφθασε στα όρια της διανόησης ώστε τότε αυτή γίνεται ικανή να εκ­δηλώσει τις κατάλληλες δυναμικότητες που θα της επιτρέψουν να έλθει σε επαφή με τον Ουρανό ώστε με την επί­δραση του Ου­ρανού να εκ­δηλωθεί σ’ αυτήν η ικα­νότητα προς από­κτηση μεγαλύτερης γνώ­σης (4ον ΣΤΑΔΙΟ: ΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΝΟΗΣΕΩΣ). Η γνώση αυτή θα την φέρει σε κατάσταση να γνωρί­σει τα μέσα της πνευματικής της προόδου και ανόδου. Επίσης γίνεται ικανή να εκδηλώσει τα σπέρματα των Ιδεών στο αν­θρώπινο πνεύμα. Τα σπέρματα αυτά κυοφορούνται κατά τις διαδοχικές ενσαρκώσεις, με την επενέρ­γεια του νόμου της ειμαρ­μένης και κατόπιν με την βοήθεια των πνευ­ματικών οντοτήτων εκδηλώνο­νται.
Οι Ορφικοί, κατά την χειμερινή τροπή του ηλίου, εόρταζαν την γέννηση του Διονύσου του Ζα­γρέως, του ελευθερωτή των ανθρω­πίνων ψυχών από τον Άδη. Η γιορτή αυτή ήταν μεγάλης σπου­δαιότητας γιατί κατ’ αυτήν απο­κάλυπταν ότι η ανθρώπινη ψυχή έφθασε σε τέτοια όρια της διανοήσεως ώστε να εκδηλώσει δυνα­μικότητες δια των οποίων θα μπορέσει να έλθει σε επαφή προς τον Ουρανό. Εκ των επιδράσεως του Ουρανού θα εκδηλω­θούν σ’ αυτή ικανότητες προς απόκτηση μεγαλύτερης γνώσης. Η γνώση αυτή θα την φέρει θα την οδηγήσει στο να γνωρίσει τα μέσα της πνευματι­κής της ανόδου που θα την οδη­γήσουν στην οδό της αθανασίας. Η δεύτερη μύηση­ στα Ορφικά μυστήρια λάμβανε χώρα κατά την ημέρα της χειμερινής τροπής του ηλίου ή αμέσως μετά. Ο χρόνος από της μυήσεως αυτής μέχρι την επομένη μύηση που ελάμβανε χώρα κατά την εαρινή ισημερία του Ηλίου ήταν ο χρόνος κατά τον οποίο ο μυούμενος έπρεπε να εκδηλώσει στην διάνοιά του τον σπόρο της Ορφικής ιδεολογίας.
Στα Ελευσίνια μυστήρια η χειμερινή τροπή του ηλίου συμβο­λίζεται με την αρπαγή της Περσε­φό­νης, της αγνής κόρης του θεού Διός και της θεάς Δήμητρας, από τον θεό του Άδου Πλούτωνα. Η κάθοδος της Περσεφόνης στον Άδη δεν σημαίνει πτώση, γιατί η Περσεφόνη είναι η φωτεινή ψυχή που κατήλθε στον Άδη προς πλήρωση του Νόμου της αλ­ληλεγγύης, δηλαδή προς πλήρωση των υποχρεώσεων που έχει η φω­τεινή ψυχή προς τις ψυ­χές που βρίσκο­νται στο σκότος. Ακολουθεί κάθοδος του μνηστήρα της Διο­νύσου και της μητέρας της Δήμητρας οι οποίοι αποκαλύπτουν στους αν­θρώπους την καλ­λιέργεια του σίτου και της σταφυλής που υπήρξαν τα κατ’ εξοχήν σύμβολα όλων των μυστηρίων και αυτών των χρι­στιανικών. Ο σίτος και η σταφυλή συμβολί­ζουν με­τα­μορφωτικά μέσα, μεταβάλλονται αντί­στοιχα σε σώμα και αίμα του Χριστού, παντός Χριστού. Οι μύ­στες της Ελευσίνας (οι οποίοι όπως είδαμε κατά την φθινοπωρινή ισημερία τιμού­σαν γέννηση της Κόρης της Πρωτο­γόνης) έλεγαν ότι η Κόρη η Πρωτο­γόνη (που είναι τέκνο του Ουρανού (συνε­χούς ουσίας) και της Γης (της ατο­μικής ουσίας) για να οδεύσει προς το Φως έχει ανάγκη και άλ­λης μί­ξεως, μίξεως προς τις δυνάμεις του Ουρανού και αυτήν ακριβώς την δεύτερη μίξη συμβο­λίζει η χειμερινή τροπή του Ηλίου. Την μίξη αυτή αλληγορούν και οι μίξεις των Νυμφών με τους Θεούς.
Είναι αξιοσημείωτο ότι κατά την χειμερινή τροπή του Ηλίου φέ­ρονται γεν­νηθέντες όλοι οι πνευματικοί ήρωες και οι με­γά­λοι διδά­σκαλοι της μυ­σταγωγικής γνώσης που υπήρ­ξαν πρω­τοπόροι όλων των αρχαίων θρη­σκειών, όπως π.χ. ο Διόνυ­σος και ο Χρι­στός. Η γέννησή τους αυτή δεν συμβολίζει την εμφάνιση των ορ­γανι­κών τους υπο­στάσεων στην Γη, αλλά την αλληγορική εικόνα της πνευματι­κής τους ανα­γέννησης και της υπόταξης των τιτανι­κών τους φύ­σεων. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι όλοι γεννή­θη­καν από την μίξη Πνεύματος και Παρθένου.

Τι  συμβολίζει η ­περίοδος από την χειμερινή τροπή του ήλιου μέχρι την εαρινή ισημερία

Η ­περίοδος από την χειμερινή τροπή του ήλιου μέχρι την εαρινή ισημερία συμβολίζει την εποχή κατά την οποία η ψυχή του ανθρώπου αποβάλει τα πάθη και οδεύει προς την πνευματική της αναγέννηση, η οποία θα λάβει χώρα κατά την εα­ρινή ισημερία. Στο φυτικό επίπεδο γίνεται η εκκόλαψη και την βλάστηση των σπερ­μάτων δηλαδή την γέν­νηση νέων φυτών μέσα στο γόνιμο από τις βροχές του φθινοπώρου έδα­φος. Συνεπώς είναι η εποχή της  εκδήλω­σης της φυτι­κής ζωής και βλαστήσεως αυ­τής.
Οι Ορ­φικοί θεωρούσαν την περίοδο αυτή ως αλληγορική ει­κόνα της προπαρασκευής των αν­θρωπίνων ψυχών κατά την οποία εκδηλώνονται από τις ψυχές συναι­σθήματα και οι πράγματι φυσι­κές Ιδέες. Με την βοή­θεια αυτών μπορούν να προχω­ρήσουν προς την πνευματική τους αναγέν­νηση που λάβει χώρα κατά την εαρινή ισημε­ρία και την εποχή που ακο­λουθεί, γιατί τότε οι ακτί­νες του ηλιακού φωτός είναι θερμό­τερες και δίδουν έτσι  την δυνατό­τητα για την εκδή­λωση και λειτουρ­γία του Νόμου του Φά­νητος. Τα εκ­δηλούμενα με την βλάστηση της μητρός γης άνθη και μύρα κατά το τέ­λος αυτής της περιόδου είναι η αλλη­γορική ει­κόνα, κατά τον θείο Ορφέα, που εμφανίζει τις εκ­δηλώσεις εκείνων των ανθρωπί­νων ψυ­χών οι οποίες προ­χω­ρούν πια προς την αθανασία και οι οποίες (ψυχές) φέρουν πλέον στην φύση τους αυτό που απεικονίζει το γέλιο του Φάνητος.
Από την χειμερινή τροπή του Ηλίου η ημέρα αυξά­νει. Οι μύ­στες της Ελευσίνας έλεγαν ότι η ημέρα συμβολίζει το φως και η νύκτα το σκό­τος, και ότι μόνο οι ψυ­χές των μεμυημένων οδεύουν από το σκότος προς το φως ενώ οι ψυχές των αμύητων πα­ραμέ­νουν στο σκό­τος. Αυτήν την προς το Φως  πο­ρεία της ψυχής του μύστου γιόρταζαν οι Ελευ­σίνιοι την χειμερινή τροπή του Ηλίου.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Ανασκόπηση ζωής


Το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου είναι ότι έδωσα πολύ μεγάλη αξία σε ανθρώπους που δεν αξίζουν τίποτα.
Το κατόρθωμα, έμαθα από τα λάθη μου.


Ιφιγένεια


Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

ΠΑΝ ΚΑΙ ΨΥΧΗ...

Ο ΠΑΝΑΣ και η ΨΥΧΗ. - Alte Nationalgalerie -Berlin


Εκδόσεις Ηλιοδρόμιον

Ώ Φίλε ΠΑΝ τε καί άλλοι όσοι τήδε Θεοί...

***

" Ο Σωκράτης κλείνει την αναφορά του στην ετυμολογία των ονομάτων των Θεών με το όνομα του ΠΑΝΟΣ, που θεωρείται γιος του Ερμού και γι' αυτό αποκαλείται και Ερμόπαν. Δίνει δε τις εξής δύο ετυμολογίες:

1). Πάν < ο πάν μηνύων
δηλαδή, αυτός που φανερώνει το πάν, διότι είναι γιος του Ερμού, 
του Θεού του λόγου, και ο λόγος εκφράζει και σημαίνει το πάν,
όπως είπε και προηγουμένως:
"ο λόγος τό πάν σημαίνει" (Κεφ. 23, 408c2).

2). Πάν < αεί πολών

δηλαδή, ο αιωνίως περιστρεφόμενος,
που δηλώνει την κυκλικότητα, το σύνολο.
Πράγματι ενώ το Έν συμβολίζει το συνεχές,
ο Πάν συμβολίζει το σύνολο των μεριστών πραγμάτων...

... Ο Πάν ως "Αιπόλος" της ανθρώπινης γενεάς
ερωτοτροπεί με τις ΝΥΜΦΕΣ,
διότι αυτές οι οντότητες αναλαμβάνουν
την ύφανση της ψυχής με το σώμα κατά την ενσάρκωση,
άρα αυτές συντηρούν τη ζωή.
Και ο λόγος εκδηλώνεται και καλλιεργείται
μέσα σε ένα έλλογο όν
που ζεί στα υποσελήνια πεδία..."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-- ΠΛΑΤΩΝ --«ΚΡΑΤΥΛΟΣ - ΠΕΡΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΟΡΘΟΤΗΤΟΣ»,
(Απόσπασμα από το ΣΧΟΛΙΟ --(αρ.162)-- Σελ.(496 - 500) του Βιβλίου),
Αρχαίο Κείμενο - Εισαγωγή - Απόδοση - Σχόλια- Ετυμολογικό Λεξικό:
~~~ ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΘΥΡΗΣ - ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ ~~~
Εκδόσεις ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ - Σειρά: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ -(Αρ.14)-

***
ΠΑΝ ΚΑΙ ΨΥΧΗ...

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Sabor a mi





Tanto tiempo disfrutamos de este amor
Nuestras almas se acercaron tanto así
Que yo guardo tu sabor
Pero tú llevas también
Sabor a mi
Si negaras mi presencia en tu vivir
Bastaría con abrazarte y conversar
Tanta vida yo te di
Que por fuerza tienes ya
Sabor a mi
No pretendo ser tu dueña
No soy nada, yo no tengo vanidad
De mi vida doy lo bueno
Soy tan pobre ¿qué otra cosa puedo dar?
Pasaran más de mil años, muchos más
Yo no sé si tenga amor la eternidad
Pero allá, tal como aquí
En la boca llevarás
Sabor a mi






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...